Wat zijn we veranderd in die tijd,
wat hebben we veel geleerd.
En wat hebben we veel gelachen,
en huilend in elkaars armen verkeerd.
Ik ben niet meer wie ik toen was
en jij was niet wie jij nu bent
Maar het voelt altijd innig,
alsof ik je nooit anders heb gekend.
Ik ben trots op wie we waren en op wie we nu zijn.
In tijden van genieten en in tijden van pijn.
Terwijl we samen verder bouwden.
En steeds verbaas je me weer,
doordat je toch elke dag, elke keer,
mij weer net iets meer van je kan laten houden.
Ik hou van je!
Hubbiemans
