Marleen is een wild ding. Althans, er is een festival dat ‘Where the wild things are’ heet, en daar is zij ook. Haar eerste echte meerdaagse festival en ik geniet vanaf thuis net zo hard als dat zij ongetwijfeld daar doet. Niet omdat ze niet hier is, maar omdat ze daar is. Als je begrijpt wat ik bedoel. En ik vermaak me ook wel.

Gisteren toen ik thuis kwam van haar wegbrengen lag het nieuwe boek van Jelle Brandt Corstius, ‘As in tas‘ in de bus. Perfecte timing. Het boek leest heerlijk weg en er zit maar 1 nadeel aan. Het boek is te dun. Je bent er zo snel doorheen dat als je leestijd een fietstocht zou zijn, je lul geeneens tijd had om gevoelloos te worden. *

Vandaag had ik ‘m dus al uit, nog voordat hij uit is. De releasedatum is namelijk pas a.s. dinsdag. En dan heb ik tussendoor ook nog even op Netflix de 2 seizoenen van The Fall gekeken. Oke, het gaat om totaal maar 11 afleveringen, maar ik reken het voor het gemak maar even onder ‘bingewatching’.

En als klap op de spreekwoordelijke vuurpijl kwam ik er achter dat de Bowie-LP ‘Blackstar’ geen wachttijd van 3 weken meer heeft. Gisteren besteld en vandaag binnen. Al 2 keer op den platenspelerT gelegd (en beluisterd) vandaag, en daar komt vast nog wel een derde keer bij.

Toen het album uitkwam heb ik ‘m die zaterdag meteen beluisterd op Spotify en besloot ik: volgende week ga ik de LP kopen. Die maandag werd bekend dat David Bowie was overleden. Het deed me wat, en dan bedoel ik niet het feit dat dus die LP tijden lang nergens meer te krijgen was.

Morgenochtend naar yoga en de rest van de dag vul ik daarna wel in. Maandag komt ze terug. Het is mooi dat we een aantal dagen niet fysiek bij elkaar zijn, en daar van kunnen genieten. Dat de ander het leuk heeft, en je dat elkaar gunt. En dat je na die paar dagen elkaar weer in de armen kunt sluiten.

Wild thing
You make my heart sing
You make everything grooooovyyyy…

Marcel

* Deze begrijp je als je het boek leest